به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

هنوز برای قضاوت درباره «احضار» زود است/ جای خالی ژانر وحشت در سینما!

تاریخ انتشار: ۷ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۷۲۰۶۷۶

به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سریال احضار که پرطرفدارترین سریال رمضان ۱۴۰۰ است، این شب‌ها فضایی متفاوت را به مردم نمایش می‌دهد. مهرزاد جعفری در این سریال به ایفای نقش پرداخته است و به همین بهانه، با وی به گفت‌وگو نشسته‌ایم.

آقای جعفری درباره حال و هوای سریال احضار بفرمایید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سریال احضار در ژانر متفاوتی تولید شده است و مسائل و معضلات بسیار متفاوت و مهمی را دنبال می‌کند. مهم‌ترین این معضلات بررسی خرافه پرستی است. جای این ژانر در سینما و تلویزیون به شدت خالی بوده و هست. همچنین کسی که می‌تواند از پس ساخت چنین پروژه‌هایی بربیاید، فقط علیرضا افخمی است.

چه شد که بازی در این نقش را پذیرفتید؟

یکی از اصلی‌ترین دلایلم برای حضور در این سریال کار با علیرضا افخمی بود و همینطور متفاوت بودن شخصیت حامد نظری که من را جذب کرد.

مخاطب شما را در سریال با یک شخصیت متفاوت می‌بیند؟

بله با نقش‌های قبلی ام متفاوت است. کاراکتر حامد در این سریال یک تفاوت عمده با بقیه نقش‌هایم دارد. حامد در خانواده‌ مومنی زندگی می‌کند؛ او بلندپرواز است و دلش می‌خواهد در ناز و نعمت و بدون مشکل مالی زندگی کند، اما شخصیت سرکش و پررویی نیست. حامد پس از مدتی درگیر ارتباط با سیاوش می‌شود که وی حامد را از خانواده دور می‌کند. در ادامه ارتباطش با پدر و مادر و زهره سردتر می‌شود. او می‌خواهد ره صد ساله را یک شبه طی کند، اما فکر تبعات این تصمیم و بی‌گدار به آب زدن را نمی‌کند. حامد نظری با نیما مختاری در سریال شرم صد و هشتاد درجه فرق می‌کند و خیلی خوددارتر است.

کار کردن با علیرضا افخمی چگونه بود؟

خیلی لذت بخش و البته چالش برانگیز بود. آقای افخمی کارگردان صبور و کاربلدی است. افخمی به خوبی می‌داند چه چیزی از قصه، کاراکتر و بازیگر می‌خواهد و از طرف دیگر نیاز جامعه و مخاطب را می‌شناسد. این به نظرم مهم‌ترین ویژگی اوست. علیرضا افخمی ارتباط خیلی خوبی با عوامل دارد. با وجود اینکه بعصی روز‌ها گروه چهارده، پانزده ساعت کار می‌کند، اما انرژی فوق‌العاده‌ای دارد. باید اعتراف کنم که از وقتی او یک فرشته بود را دیدم، فکر می‌کردم اگه بازیگر شوم دوست دارم با این کارگردان و در این ژانر کار کنم.

بزرگترین چالش شما در ایفای این نقش چه بود؟

بزرگترین چالش بازی نقش حامد در احضار، درک امثال این شخصیت‌ها برای من است. وقتی اولین بار آقای نصیری برای من از حامد تعریف کرد، به خودم گفتم این دقیقاً همان شخصیتی است که هیچ‌وقت نتوانستم درکش کنم که چطور کار‌های به این بزرگی و خطرناکی را انجام می‌دهد. حامد برای من چندین وجه دارد. نه سفید و نه سیاه، نه گناهکار و نه بی‌گناه است. هر روز زاویه‌ جدیدی را در موردش پیدا می‌کردم که باید کشفش می‌کردم. به شدت برای من شناخت این شخصیت جذاب بود. علاوه بر این، چون  افخمی نویسنده کار است، به دیالوگ‌ها حساسیت خاصی دارد و بار معنایی تک‌تک کلمات برایش مهم است. این هم چالش بزرگی برای من بود.

بیشتر بخوانید

دستِ پُر تلویزیون در رمضان ۱۴۰۰ + فیلم

برای نقش چقدر ایده و نظر می‌دادید؟

پیش از هر سکانس ایده‌هایی که درمورد رفتار حامد داشتم را با علیرضا افخمی مطرح می‌کردم. درمورد لحن و حرکت و نگاه شخصیت به ماجرا‌های اطرافش حرف می‌زدیم، وی هم در کمال صبوری بنده را راهنمایی می‌کرد.

شما قبل از این سریال تجربه شرم را داشتید. مخاطب سریال‌های مناسبتی همیشه بیشتر هستند؛ استقبال چطور بوده است؟

سریال‌های مناسبتی به خصوص در ماه مبارک رمضان همیشه با اقبال بیشتری از طرف مخاطب روبرو بوده. تا جایی که از سریال می‌گذرد، از بطن و موضوع احضار استقبال خوبی شده است و فکر می‌کنم اول به دلیل بازگشت آقای افخمی بعد از چندین سال به این ژانر است و دوم به خاطر ژانر متفاوت این سریال با بقیه سریال‌های امسال و سال‌های گذشته است.

واکنش‌های مخاطبان چگونه است؟

خب نظر‌ها خیلی متفاوت است و این قطعاً طبیعی است. متأسفانه عده‌ای این سریال را برنامه‌ریزی شده برای هدف خاصی می‌دانند و از طرف دیگر عده‌ای به شدت علاقه مند شدند و دنبالش می‌کنند. بزرگترین معضل جامعه‌ ما عجول بودن و قضاوت است که گریبان گیر این پروژه و بقیه‌ سریال‌های ماه رمضان هم شده است؛ از مردم و مخاطبان خواهش می‌کنم پیش داوری نکنند، تازه اول سریال هستیم و هنوز راه زیادی تا انتهای ماجرا داریم. نقد همیشه جایز هست و از آن استقبال می‌کنیم، اما نقد بی ادبانه و استفاده از کلمات زشت و رکیک اصلا در شأن هیچ‌کدام از ما نیست. خصوصا گروهی که تماماً از جان و دل مایه گذاشتند. خداوند همیشه ما را به تعقل و تفکر دعوت کرده است.

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: سریال تلویزیونی ماه رمضان رمضان 1400 علیرضا افخمی برای من

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۷۲۰۶۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بدهکاری سینما و تلویزیون به روز معلم

سهم مدیوم سینما در مورد پرداختن به شغل یا شخصیت معلم مانند دیگر مشاغل است و فیلم مشخصی که به این قشر مهم و ابعاد کاری و فعالیتی آن‌ها بپردازد به تعداد انگشت‌های یک دست هم نمی‌رسد. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، پرداختن به کسوت و جایگاه معلم در آثار سینمایی و تلویزیونی طی چند دهه اخیر در کشورمان فراز و فرود‌های زیادی داشته، اما واقعیت این است که هر چقدر تلویزیون در این مسیر با تولید آثار متنوع عملکرد بهتری دارد، سینما کمتر اثر شاخصی با محوریت شخصیت معلمان داشته و صرفاً در برخی تولیداتش به عنوان یک کاراکتر پیش‌برنده قصه و درام خودنمایی کرده است. 

روز معلم برای خیلی‌ها مترادف با خاطرات نوستالژیک دوران مدرسه است. آثاری در سینما و تلویزیون پخش شده که کسوت معلمی را به اشکال مختلف نمایش دادند و ثبت کردند. از همین ابتدا باید این نکته را مورد توجه قرار داد که سینمای کشورمان برای گرامیداشت مقام معلم، اثر درخوری تولید نکرده است. البته در خصوص این کم‌کاری در سینما برخی معتقدند نفس غیرقابل پیش‌بینی بودن زمان اکران فیلم‌ها کمتر این اجازه را می‌دهد که در این رابطه اثری شکل بگیرد. اگرچه این جمله بیشتر بهانه است تا استدلال، ولی مسئولیت‌پذیری تلویزیون در این زمینه بیشتر از سینما بوده و گواه آن هم تولید سریال‌های متعددی است که به برخی از شاخص‌های آن اشاره می‌کنیم. 

معلمان در سریال‌های نوستالژیک

سریال «دبیرستان خضراء» ساخته اکبر خواجویی، محصول سال 1374 از جمله آثار تلویزیونی است که با محور قرار دادن رابطه معلمان با دانش‌آموزان برای بسیاری از مخاطبان خاطره‌سازی کرده است. هسته اصلی این سریال مدرسه دخترانه‌ای بود که با پی گرفتن دغدغه‌ها و مشکلات دانش‌آموزان دختر نوجوان سعی داشت مشکلات این گروه سنی را به تصویر بکشد. با این حال محوریت خاص قصه روی شخصیت شکیبه با بازی «آزیتا حاجیان» متمرکز است که سعی می‌کند ضمن برطرف کردن دغدغه‌های خاص این قشر از جامعه دانش‌آموزی با انجام فعالیت‌های مثبت و ثمربخش خود چهره‌ای مناسب برای مخاطب به نمایش بگذارد. 

سریال «قصه‌های مجید» به کارگردانی مرحوم کیومرث پوراحمد، محصول سال 1369 تلویزیون نیز یکی از خاطره‌انگیزترین سریال‌هاست که براساس کتابی با همین نام (قصه‌های مجید) از هوشنگ مرادی‌کرمانی ساخته شد. «قصه‌های مجید» روایتگر لحظه‌های کودکی یک نوجوان به نام مجید است که با مادربزرگش (بی‌بی) تنها در یک خانه قدیمی زندگی می‌کند. این سریال که در دهه 70 از تلویزیون پخش شد و همچنان هم از شبکه‌های مختلف سیما از جمله آی فیلم در حال بازپخش مجدد است در بخش‌های زیادی به اتفاقات و موضوعاتی می‌پردازد که برای شخصیت مجید در مدرسه رخ می‌دهد یا ریشه دارد که انصافاً بخش‌های خاطره‌انگیزی از سریال به نحوه تعامل و شیوه برخورد مسئولان مدرسه اعم از مدیر، ناظم و معلمان با دانش‌آموزان می‌پردازد. این سریال آنقدر مورد توجه مخاطبان و مدیران تلویزیون قرار گرفت که چهار ماجرای آن به چهار فیلم سینمایی تبدیل شد و روی آنتن شبکه‌های مختلف سیما رفت. 

سریال «بچه‌های مدرسه همت» به کارگردانی رضا میرکریمی، محصول سال 1376 تلویزیون هم یکی دیگر از این آثار است که محتوای آن درباره تعدادی دانش‌آموز است که در مدرسه شبانه‌روزی «همت» همزمان تحصیل و زندگی می‌کنند و هر بار با ماجرایی تازه روبه‌رو می‌شوند. سریال «مدرسه ما» به کارگردانی داریوش یاری، محصول سال 1388 هم درباره دانش‌آموزان یک مدرسه راهنمایی است که کار‌های دانش‌آموزان باعث ایجاد جنجال و مشکلاتی می‌شود. شخصیت «کیهان» با بازی علی اوسیوند، معلم جدید ادبیات است که در میانه سال تحصیلی جایگزین معلم دیگری می‌شود و با ورودش تغییرات مثبتی در مدرسه ایجاد می‌کند. سریال «مدرسه مادربزرگ‌ها» به کارگردانی غلامرضا رمضانی، تولید سال 1375 از جمله آثار تلویزیونی است که به بحث نهضت سوادآموزی می‌پردازد. قصه اصلی این سریال در مورد تعدادی خانم میانسال است که خانم معلم جوانی با بازی الهام پاوه‌نژاد دارند و در هر قسمت ماجرا‌های جالبی را به وجود می‌آورند. 

فیلم‌های انگشت‌شمار سینما

سهم مدیوم سینما در مورد پرداختن به شغل یا شخصیت معلم مانند دیگر مشاغل است و فیلم مشخصی که به این قشر مهم و ابعاد کاری و فعالیتی آن‌ها بپردازد به تعداد انگشت‌های یک دست هم نمی‌رسد. 

«جنگ اطهر» اولین اثر سینمایی پس از انقلاب است که در آن به معلم، مدرسه و دانش‌آموز پرداخته می‌شود. این فیلم یک سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی به کارگردانی محمدعلی نجفی ساخته شد. این فیلم قصه آموزگار جوان و فداکاری به نام اطهر را روایت می‌کند که وارد مدرسه‌ای می‌شود و سعی می‌کند روابط دوستانه‌ای با شاگردانش برقرار کند. رابطه او با یکی از شاگردان به نام فتاح که وضع خانوادگی نامناسبی دارد بیشتر می‌شود. اطهر در تدارک اجرای یک نمایشنامه توسط دانش‌آموزان است، اما مدیر مدرسه مشکلاتی برای او فراهم می‌کند. اطهر می‌کوشد فتاح را با واقعیت‌های سیاسی و اجتماعی جامعه آشنا کند، اما جانش را بر سر هدفش می‌گذارد. 

«خانه دوست کجاست؟» عباس کیارستمی را که تولید سال 1365 است، می‌توان یکی از موفق‌ترین آثار سینمایی در این حوزه دانست که موفقیت‌های بین‌المللی بسیاری کسب کرد. این فیلم قصه پسربچه‌ای را روایت می‌کند که متوجه می‌شود دفتر دوستش را به اشتباه برداشته است. بنابراین از خانه بیرون می‌رود تا او را پیدا کند و دفتر را به او پس بدهد، اما راهی دشوار و دراز در پیش است و فرصتی اندک. کیارستمی در این فیلم به ترس دانش‌آموزان از تنبیه معلمان می‌پردازد. 

کارگردان‌های زیادی در مدیوم سینما تصویرگر معلمان بودند، اما تنها برخی از این سریال‌ها و فیلم‌ها در ذهن مخاطبان ماندگار شده‌اند. یکی از کارگردان‌هایی که بیشترین تعداد پرداخت به این قشر از جامعه را در کارنامه کاریش دارد، پوران درخشنده است. این بانوی فیلمساز کشورمان در بسیاری از آثارش کاراکتر معلم دیده می‌شود صرف‌نظر از خوب و بد یا درست و غلط بودن شخصیت‌پردازی که نسبت به آن‌ها صورت گرفته است. فیلم سینمایی «پرنده کوچک خوشبختی»، تولید سال 1366 به کارگردانی این بانوی فیلمساز کشورمان است که با نگاهی متفاوت به دنیای معلمان و دانش‌آموزان می‌پردازد. 

فیلم سینمایی «بمب؛ یک عاشقانه»، تولید سال 1396 نزدیک‌ترین تجربه سینما در پرداختن به این قشر با کارگردانی پیمان معادی است که قصه اصلی‌اش به دوران هشت سال دفاع مقدس و اوج بمباران‌ها مربوط می‌شود، اما بسیاری از سکانس‌های این فیلم در یک مدرسه می‌گذرد و به نوعی روایتگر وضعیت مدرسه‌ها و تحصیل در آن دوران است. 

با این حال به نظر می‌رسد هنوز فیلم شاخصی درباره مقام معلم در سینما ساخته نشده، در حالی که اهمیت این قشر در جامعه قابل کتمان نیست.

منبع: جوان

انتهای پیام/